یکی از بزرگترین آرزوهای هر فرد این است که تشخیص دهد که فرد مقابل به او راست می‌گوید یا دروغ حالا ما با کمک زبان بدن می‌توانیم به این آرزوی خود برسیم یعنی با توجه به نوع حرکات و حالات فرد مقابل تا حدی زیادی تشخصی بدهیم راست می‌گوید یا خیر. پس بیاید چند روش به ما یاد دهم که به این توانایی دست یابید.
روش های تشخیص دروغ:
1. چند پرسش خنثی از فرد بپرسید تا دروغ را تشخیص دهید
در این مرحله ما به دنبال این هستیم که آگاه شویم زبان بدن فرد در هنگامی که راست می‌گوید چگونه است. شناخت زبان بدن در هنگام راستگویی به ما کمک میکند تا بتوانیم دروغ فرد را از روی رفتارهایش بهتر تشخیص دهیم. مادران همیشه به فرزندانشان می‌گویند: «من دروغ را از چشمان تو می‌فهمم». این جمله یک حقیقت است. مادران برای سال‌های پیاپی واکنش‌های فرزندانشان را هنگامی که دروغ می‌گویند مشاهده کرده‌اند.
2. حالت کلی بدن را بررسی کنید
واکنش‌های رفتاری بیش‌تر دروغگوها در هنگام دروغگویی تغییر میکند. در این مرحله ما باید زبان بدن فرد را با هنگامی که پرسش خنثی کردیم مقایسه کنیم. بیش‌تر افراد در هنگامی که دروغ می‌گویند خودشان را جمع می‌کنند. بررسی واکنش دست‌ها در این مرحله خیلی مهم است. افراد در هنگام دروغگویی معمولاً دست‌هایشان را پنهان می‌کنند. این پنهان کردن به این دلیل است که مضطرب هستند. افرادی که مضطرب می‌شوند معمولاً با انگشتان خود بازی می‌کنند. البته باید این را در نظر داشته باشیم که اگر فرد دچار اختلالات اضطرابی باشد این رفتار به دلیل اختلال روان‌شناختی از او سر می‌زند.
۳. حالت‌های چهره را تجزیه و تحلیل کنید
اجزای صورت در هنگام دروغگویی تغییر میکند. حتی کسانی که در دروغگویی مهارت دارند هم نمی‌توانند زبان بدن همه‌ی اجزای صورت را کنترل کنند. رنگ‌پریدگی یا خشک شدن چهره در هنگام دروغگویی نخستین چیزی است که ما مشاهده می‌کنیم. هم‌چنین ممکن است صورت، بینی یا گوش‌های فرد در هنگام دروغگویی سرخ شوند. واکنش چشم‌ها نیز در هنگام دروغگویی تغییر میکند. معمولاً این افراد تندتر پلک می‌زنند یا چشم‌هایشان پیاپی به سمت چپ و راست متمایل می‌شود. ممکن است لب‌هایشان را گاز بگیرند یا پرش ماهیچه‌ای را در لب‌هایشان ببینیم. این موارد نشان‌دهنده‌ی اضطرابی است که فرد در هنگام بیان دروغ تجربه میکند.
۴. به لحن، آهنگ صدا و ساختار جمله‌ها توجه کنید
لحن و آهنگ صدای بیش‌تر افراد در هنگام دروغگویی دگرگون می‌شود. این مورد در هر فردی متفاوت است و باید در مقایسه با زمانی که پرسش خنثی کردیم بررسی شود. افراد در هنگام دروغگویی سریع‌تر یا آرام‌تر سخن می‌گویند. یا ممکن است صدایشان بلندتر یا آهسته‌تر شود. ساختار جملات در هنگام دروغگویی پیچیده‌تر می‌شود. چون فرد در تلاش است داستانی دروغین را که در ذهنش پرورانده به زبان بیاورد. لرزش در صدا هم می‌تواند یکی از نشانه‌های دروغگویی در فرد باشد. مکث کردن طولانی هم عاملی است که می‌تواند نشانه‌ی دروغگویی باشد. افراد در هنگام دروغگویی نیاز به این دارند که روی داستانی که می‌خواهند بگویند فکر کنند تا دروغشان آشکار نشود. به همین خاطر نیاز دارند که کمی مکث کنند تا داستانشان را به بهترین شکل ممکن بیان کنند.
۵. قرار دادن خود در حاشیه امن
معمولاً افراد دروغگو به دنبال کاهش نقش خود در داستانی که می‌گویند هستند. این رفتار معمولاً به طور ناخواسته و به کمک مکانیزم‌های دفاعی انجام می‌شود. افراد دروغگو تلاش می‌کنند در داستانی که می‌گویند روی نقش عوامل یا افراد دیگر تمرکز کنند. با این روش آن‌ها به دنبال کاهش نقش و جلوگیری از پذیرش مسئولیت هستند.
مقالات مرتبط:
بدون دیدگاه