شاید خیلی از افراد واژه اختلال شخصیت را بارها شنیده یا استفاده کرده باشند اما تعریف و آگاهی دقیقی از آن ندارند.در این مقاله به تعریف کامل، معرفی انواع و توضیح مختصر، درمان، نشانه‌ها، تشخیص و علل آن می‌پردازم.
برای درک بیشتر این موضوع باید خود واژه شخصیت را تعریف کرد. شخصیت، طرز تفکر، احساس و رفتاری است که فرد را از سایر افراد متمایز می‌کند. شخصیت یک فرد تحت تأثیر تجربیات، محیط (محیط اطراف، موقعیت‌های زندگی) و ویژگی‌های وراثتی است. شخصیت یک فرد معمولاً در طول زمان ثابت می‌ماند.
اختلال شخصیت به یک الگوی بلندمدت از تفکر، رفتار و احساسات اشاره دارد که ناکارآمد، افراطی و انعطاف ناپذیر است و باعث ناراحتی می‌شود و عملکرد را در زندگی روزمره دشوار می‌کند. افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی برای تغییر رفتار یا سازگاری با موقعیت‌های مختلف مشکل دارند. آن‌ها ممکن است در حفظ کار یا ایجاد روابط مثبت با دیگران مشکل داشته باشند.
انواع مختلفی از اختلال شخصیت وجود دارد. برخی از این افراد ممکن است گوشه گیر، برخی پرخاشگر، احساسی و برخی دیگر عجیب و غریب به نظر برسند. وجه مشترک آن‌ها این است که علائمشان به اندازه کافی شدید است که بسیاری از قسمت‌های زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
تفاوت بین ویژگی‌های شخصیتی و اختلالات شخصیتی
راه‌های مختلفی برای درک شخصیت وجود دارد و نظریه‌های مختلفی در مورد ویژگی‌های شخصیتی و تیپ‌های شخصیتی وجود دارد. به عنوان مثال، برخی افراد برونگراتر هستند و معاشرت با دیگران را ترجیح می‌دهند، در حالی که برخی دیگر درونگرا هستند و از تنهایی لذت می‌برند.
اختلالات شخصیت ممکن است باعث ادراک تحریف شده از واقعیت، رفتارهای غیرعادی و پریشانی در جنبه‌های مختلف زندگی، از جمله کار، روابط و عملکرد اجتماعی شود. علاوه بر این، این افراد ممکن است رفتارهای آزاردهنده خود یا تأثیر منفی آن‌ها بر دیگران را تشخیص ندهند.
خود این افراد براین باور هستند که هیچ ایرادی ندارند و مشکل از دیگران است.
انواع اختلالات شخصیت
براساس DSM5 اختلالات شخصیت به 10 نوع دسته بندی شده است که در این جا به معرفی آن‌ها می‌پردازم.
- اختلال شخصیت ضد اجتماعی: الگویی از نادیده گرفتن یا نقض حقوق دیگران است. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی ممکن است با هنجارهای اجتماعی مطابقت نداشته باشد، ممکن است مکرراً دروغ بگوید یا دیگران را فریب دهد یا حتی به دیگران آسیب برساند. آشنایی بیشتر با اختلال شخصیت ضد اجتماعی
- اختلال شخصیت اجتنابی: افراد مبتلا احساس بی‌کفایتی مزمن دارند و نسبت به قضاوت منفی توسط دیگران بسیار حساس هستند. اگرچه آن‌ها دوست دارند با دیگران تعامل داشته باشند، اما به دلیل ترس شدید از طرد شدن از تعامل اجتماعی اجتناب می‌کنند.
- اختلال شخصیت مرزی : الگویی از بی‌ثباتی در روابط شخصی، احساسات شدید، اعتماد به نفس ضعیف و تکانشگری است. فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است برای اجتناب از رها شدن، تلاش‌هایی مانند خودکشی، نشان دادن عصبانیت شدید و نامناسب، یا داشتن احساس پوچی را از خود نشان دهد. آشنایی بیشتر با اختلال شخصیت مرزی
- اختلال شخصیت وابسته: الگویی از نیاز به مراقبت و رفتار مطیع و چسبنده است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته ممکن است در تصمیم گیری‌های روزانه بدون اطمینان گرفتن از جانب دیگران مشکل داشته باشند یا ممکن است به دلیل ترس از ناتوانی در مراقبت از خود در تنهایی احساس ناراحتی یا درماندگی کنند.
- اختلال شخصیت هیستریونیک: الگویی از احساسات بیش از حد و توجه طلبی است. افراد مبتلا به زمانی که در مرکز توجه نیستند ناراحت می‌شوند، ممکن است از ظاهر یا فیزیک خود برای جلب توجه استفاده کنند و همچنین احساسات این افراد به سرعت در حال تغییر یا اغراق آمیز است.
- اختلال شخصیت خودشیفته: الگویی از نیاز به تحسین و عدم همدلی با دیگران است. یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است احساس خود بزرگی بینی و مهم بودن، احساس استحقاق، سوء استفاده از دیگران یا عدم همدلی داشته باشد.
- اختلال شخصیت وسواس فکری عملی: الگویی از مشغولیت به نظم، کمال‌گرایی و کنترل است. فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواس فکری عملی ممکن است بیش از حد بر جزئیات یا برنامه‌ها متمرکز باشد، ممکن است بیش از حد کار کند، زمانی را برای اوقات فراغت یا دوستان خود در نظر نگیرد، یا ممکن است در اخلاق و ارزش‌های خود انعطاف ناپذیر باشد.(این اختلال شخصیت با اختلال وسواس فکری عملی متفاوت است)
- اختلال شخصیت پارانوئید: الگویی از مشکوک بودن به دیگران و بدبینی یا کینه توز بودن است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید اغلب تصور می‌کنند که مردم به آن‌ها آسیب می‌رسانند یا آن‌ها را فریب می‌دهند برای همین به دیگران اعتماد نمی‌کنند یا به آن‌ها نزدیک نمی‌شوند.
- اختلال شخصیت اسکیزوئید: الگویی از جدا شدن از روابط اجتماعی و ابراز احساسات کم است. فرد مبتلا به اسکیزوئید معمولاً به دنبال روابط نزدیک نیست، تنها بودن را انتخاب می‌کند و به نظر می‌رسد که به تمجید یا انتقاد دیگران اهمیتی نمی‌دهد.
- اختلال شخصیت اسکیزوتایپی: الگوی بسیار ناراحت کننده در روابط نزدیک، داشتن تفکر تحریف شده و رفتار غیرعادی است. فرد مبتلا به اسکیزوتایپی ممکن است باورهای عجیب و غریب یا رفتار یا گفتار عجیب و غریب داشته باشد یا ممکن است اضطراب اجتماعی بیش از حد داشته باشد.
مقالات مرتبط:
تشخیص اختلال شخصیت کار بسیار سختی است و به یک متخصص سلامت روان نیاز دارد تا الگوهای عملکرد و علائم بلندمدت را ارزیابی کند. پس از برچسب زدن به خود و دیگران شدیدا جلوگیری کنید.
تشخیص فقط برای افراد 18 سال یا بالاتر قابل اعمال است. افراد زیر 18 سال معمولاً با اختلالات شخصیتی تشخیص داده نمی‌شوند زیرا شخصیت آن‌ها هنوز در حال رشد است. برخی از افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی ممکن است مشکلی را تشخیص ندهند. همچنین ممکن است یک فرد بیش از یک اختلال شخصیت داشته باشد. تخمین زده می‌شود که 9 درصد از بزرگسالان ایالات متحده حداقل یک اختلال شخصیت دارند.
چه چیزی باعث اختلالات شخصیتی می‌شود؟
اختلالات شخصیت یکی از ناشناخته‌ترین شرایط سلامت روان است. دانشمندان هنوز در تلاش برای کشف علت آن‌ها هستند.
آن‌ها تاکنون معتقدند که عوامل زیر ممکن است در ایجاد اختلالات شخصیت نقش داشته باشند:
- ژنتیک: دانشمندان یک ژن نادرست را شناسایی کرده‌اند که ممکن است عاملی برای اختلال شخصیت وسواس فکری عملی باشد. محققان همچنین در حال بررسی پیوندهای ژنتیکی با پرخاشگری، اضطراب و ترس هستند که ویژگی‌هایی هستند که می‌توانند در اختلالات شخصیت نقش داشته باشند.
- تغییرات مغزی: محققان تفاوت‌های ظریف مغزی را در افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی مشخص شناسایی کرده‌اند. به عنوان مثال، یافته‌های مطالعات در مورد اختلال شخصیت پارانوئید به تغییر عملکرد آمیگدال اشاره دارد. آمیگدال بخشی از مغز فرد است که با پردازش محرک‌های ترسناک و تهدید کننده درگیر است. در مطالعه‌ای بر روی اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، محققان متوجه کاهش حجمی در لوب پیشانی مغزشان شدند.
- ترومای دوران کودکی: یک مطالعه ارتباط بین آسیب‌های دوران کودکی و ایجاد اختلالات شخصیت را نشان داد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، میزان بالایی از آسیب‌های جنسی در دوران کودکی داشتند. افراد مبتلا به اختلالات شخصیت مرزی و ضداجتماعی مشکلاتی در رابطه با صمیمیت و اعتماد دارند که هر دو ممکن است به سوء استفاده و آسیب‌های دوران کودکی مرتبط باشد.
- آزار کلامی: در یک مطالعه، افرادی که در کودکی آزار کلامی را تجربه کرده‌اند، سه برابر بیشتر در بزرگسالی به اختلالات شخصیت مرزی، خودشیفته، وسواس فکری عملی یا پارانوئید مبتلا می‌شوند.
- عوامل فرهنگی: عوامل فرهنگی نیز ممکن است در ایجاد اختلالات شخصیت نقش داشته باشند، همانطور که با نرخ‌های مختلف اختلالات شخصیت بین کشورهای مختلف نشان داده می‌شود.
علائم اختلال شخصیت
هر یک از 10 نوع اختلال شخصیت علائم و نشانه‌های خاص خود را دارد.
اما، به طور کلی، اختلالات شخصیت شامل مشکلات زیر است:
- هویت و احساس خود: افراد مبتلا عموماً تصویر واضح یا ثابتی از خود ندارند و نحوه نگرش آن‌ها اغلب بسته به موقعیت یا افرادی که با آن‌ها هستند تغییر می‌کند. عزت نفس آن‌ها ممکن است به طور غیرواقعی بالا یا پایین باشد.
- روابط: افراد مبتلا به دلیل باورها و رفتارهای مشکل ساز خود برای ایجاد روابط نزدیک و پایدار با دیگران تلاش می‌کنند. ممکن است نسبت به دیگران احساس همدلی یا احترام نداشته باشند، از نظر عاطفی جدا باشند یا بیش از حد نیاز به توجه و مراقبت داشته باشند.
یکی دیگر از نشانه‌های متمایز کننده اختلالات شخصیت این است که اکثر افرادی که این اختلال را دارند اغلب بینش یا خودآگاهی کمی از مشکل ساز بودن افکار و رفتارهایشان دارند.
چگونه می‌توان فهمید که فردی دارای اختلال شخصیت است؟
شما نمی‌توانید مطمئن باشید که آیا فردی دارای اختلال شخصیت است، مگر اینکه تشخیص حرفه‌ای و پزشکی دریافت کنید.
درک تفاوت بین انواع شخصیت و اختلالات شخصیت بسیار مهم است. فردی که خجالتی است یا دوست دارد زمانی را به تنهایی بگذراند، لزوماً دارای اختلال شخصیت اجتنابی یا اسکیزوئید نیست.
تفاوت بین سبک شخصیت و اختلال شخصیت را اغلب می‌توان با ارزیابی چگونگی تأثیر شخصیت فرد بر بخش‌های مختلف زندگی آن‌ها تعیین کرد، از جمله:
- کار کنید.
- روابط.
- احساسات/عواطف.
- هویت شخصی.
- آگاهی از واقعیت.
- کنترل رفتار و تکانه.
برخی از علائم کلی افراد مبتلا عبارتند از:
- رفتار آن‌ها برای عزیزان و سایر افرادی که با آن‌ها تعامل دارند ناسازگار، خسته کننده و گیج کننده است.
- آن‌ها ممکن است در درک روش‌های واقع بینانه و قابل قبول برای رفتار با دیگران و رفتار در اطراف آن‌ها مشکل داشته باشند.
- آن‌ها ممکن است از اینکه چگونه رفتارهایشان باعث ایجاد مشکلات برای خود و/یا دیگران می‌شود بی‌اطلاع باشند.
- اگر آن‌ها یک والدین هستند، ممکن است سبک فرزندپروری آن‌ها جدا، بیش از حد احساسی، توهین آمیز یا غیرمسئولانه باشد. این موضوع گاهی اوقات می‌تواند منجر به مشکلات جسمی، عاطفی یا روانی در فرزندان آن‌ها شود.
درمان اختلال شخصیت
اختلالات شخصیت یکی از دشوارترین اختلالات برای درمان در سلامت روان است. این موضوع عمدتاً به این دلیل است که افراد مبتلا به اختلالات شخصیت فکر نمی‌کنند رفتارشان مشکل‌ساز است، بنابراین اغلب به دنبال درمان نیستند.
و حتی اگر فردی مبتلا به اختلال شخصیت به دنبال درمان باشد، طب مدرن هنوز گزینه‌های درمانی موجود را ندارد در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان اختلال شخصیت تایید نشده است. اما داروهایی وجود دارند که می‌توانند به علائم اضطراب و افسردگی کمک کنند، که در این افراد رایج است.
اما روان درمانی (گفتار درمانی) می‌تواند به مدیریت اختلالات شخصیت کمک کند. روان درمانی اصطلاحی برای انواع تکنیک‌های درمانی است که هدف آن کمک به شناسایی و تغییر احساسات، افکار و رفتارهای نگران کننده است. کار با یک متخصص سلامت روان، مانند یک روانشناس یا روانپزشک، می‌تواند حمایت، آموزش و راهنمایی را برای شما و خانواده شما فراهم کند.
اهداف اصلی روان درمانی برای درمان اختلالات شخصیت عبارتند از:
- کاهش پریشانی فوری، مانند اضطراب و افسردگی.
- کمک به فرد برای درک اینکه مشکلات او درونی است و ناشی از افراد یا موقعیت‌های دیگر نیست.
- کاهش رفتارهای ناسالم و نامطلوب اجتماعی.
- اصلاح ویژگی‌های شخصیتی که باعث ایجاد مشکلات می‌شود.
انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد و هر اختلال شخصیت به انواع مختلفی نیاز دارد.
به عنوان مثال، مطالعات نشان می‌دهد که رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) برای درمان مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی موثر است و افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک اغلب از درمان شناختی-رفتاری (CBT) بهره می‌برند .
آموزش مهارت مدیریت و کنترل خشم
پیش آگهی (چشم انداز)
از آنجایی که افراد مبتلا به اختلالات شخصیت اغلب به دنبال مراقبت‌های پزشکی مناسب نیستند، پیش آگهی کلی برای اختلالات شخصیت ضعیف است.
اختلالات شخصیتی درمان نشده ممکن است منجر به موارد زیر شود:
- روابط ضعیف
- مشکلات شغلی
- اختلال در عملکرد اجتماعی
مطالعات نشان می‌دهد که اختلالات شخصیت با افزایش نرخ موارد زیر مرتبط است:
- بیکاری.
- طلاق.
- آزار خانگی
- مصرف مواد.
- بی خانمانی.
- جرم و جنایت (به ویژه اختلال شخصیت ضد اجتماعی).
علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی بیشتر به اورژانس مراجعه می‌کنند، حوادث آسیب‌زا را تجربه می‌کنند و مرگ‌های زودهنگام ناشی از خودکشی را تجربه می‌کنند.
- مقاله مرتبط
اگرچه چشم انداز وخیم است، اما مطالعات نشان می‌دهد که مدیریت مراقبت مشترک می‌تواند نتایج را برای افراد مبتلا به اختلالات شخصیت در صورتی که به درمان متعهد بمانند، تا حد زیادی بهبود بخشد.
اگر فردی را می‌شناسید که فکر می‌کنید دچار این اختلالات است، سعی کنید او را متقاعد کنید که به دنبال درمان باشد. همچنین مهم است که خود را در مورد ماهیت اختلال شخصیت خاص آموزش دهید تا بتوانید بهتر درک کنید که چه انتظاری دارید.
من را شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
منابع:
https://www.psychiatry.org/patients-families/personality-disorders/what-are-personality-disorders
https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/9636-personality-disorders-overview
بدون دیدگاه